I już po wszystkim. Przed Wigilią, a potem przed Sylwestrem obiecywałam sobie, że siądę przed ekranem monitora i wystukam jakiekolwiek życzenia na blogu lub forum. Jednak nic z tego 🙂 . Wyjazd do rodziny na święta okazał się całkiem podobny do wycieczki objazdowej organizowanej przez biuro podróży, gdzie każda godzina jest zaplanowana, a czas wolny najekonomiczniej przeznaczyć na prysznic i sen. Na co właściwie nie narzekam, bo w planie było fetowanie, gra w Scrabble w środku nocy z bratem, który gra w nią tylko od święta, a zawsze wygrywa, pogaduchy z mamą i zabawa z moimi dwoma ulubienicami – kilkuletnimi siostrzenicami, które za moją zgodą zagarniają większość mojego wolnego czasu.
W związku z tym, skoro już spóźniłam się z życzeniami świątecznymi, chciałabym chociaż życzyć wszystkim, którzy odwiedzają mojego bloga, aby ten Nowy Rok, ale także każdy kolejny, niósł Wam wiele powodów do radości, a chwile załamania przyczyniły się tylko i wyłącznie do tego, byście stali się silniejsi. A tym, którzy lalki zbierają, dziękuję z całego serca za wspaniały czas, w ciągu którego poznałam wiele wartościowych osóbek udowadniających, że ta pasja łączy ludzi pozytywnie zakręconych 🙂
Tymczasem już kilka tygodni temu zmajstrowałam po raz pierwszy coś, co mogę chyba nazwać dioramą. To coś nie jest może najwyższych lotów, ale Jessica czuje się w nim dobrze:
Zdjęcia nie są najlepszej jakości, ale z daleka widać, że twarz Jessiki ma rysy jakiejś mangowej postaci. Imię na to nie wskazuje, ale takie widniało na pudełku (jak i informacja, że jest to lalka wielkości barbiowej 😛 ) i niech tak pozostanie.
Jessica to klon, który ma włoski miłe w dotyku i dobrej jakości, ale ciałko sztywne i puste. Kiedyś Jessica dorośnie i dostanie śliczne, artykułowane ciałko, jednak zanim do tego dojdzie muszę takowe znaleźć, co łatwe nie jest, bo większość, co do których żywiłam nadzieję okazały się albo za duże, albo w innym kolorze, albo szyja zbyt szeroka lub zbyt wąska, więc może ktoś z Was ma pomysł, jakie by jej pasowało? Oczywiście takie w rozsądnej cenie 😉 .
Jednak Jessica nie mieszka w swoim pokoiku sama:
Jej przyjaciel ma na imię Pepe (na cześć postaci z jej ulubionej kreskówki). To dziobak:
Pepe uwielbia zapach choinki…
…i siedzenie na kolanach swojej pani:
Oboje mają jakiś taki roztargniony wzrok, prawda?
Chyba zbyt dużo Piccolo wypili 😉 .
Doll Second Hand 