Na chwilę.

Kwiecień-plecień… Przysłowie to jest nam dobrze znane, a pierwsze dni kwietnia dobitnie świadczą o tym, jakie jest prawdziwe. Wichury, słońce, deszcz, śnieg i grad na zmianę szaleją we Wrocławiu. Nasz czarny parasol kilka razy w bólu wywijał się flakami na zewnątrz, więc najlepiej siedzieć w domu pod kocem i zajadać się czekoladą. A endorfin trochę by mi się przydało, bo przez ponad miesiąc mojej nieobecności w sieci, dużo się działo niedobrego w moim życiu prywatnym. Już się na ten temat żaliłam, więc nie będę się nazbyt rozpisywać. Napiszę tylko tyle, że problemy zdrowotne pociągnęły za sobą problemy finansowe, więc i lalki na ten czas poszły w odstawkę. Na razie niestety na pewno żadnej nowej nie zakupię, więc oto kilka zdjęć jednej z panien, aby ubarwić ten pesymistyczny post:

Zdjęcia są zrobione dziś! Na chwilę zagościł u nas śnieg i obudził Śpiącą Królewnę. Bardzo za nie dziękuję mojemu mężowi, który zrobił je podczas, gdy ja byłam w pracy chyba tylko po to, żeby mnie z powrotem zmotywować do zajęcia się lalkami.

Na komodzie leży stos nieubranych lalek, kilka czeka w kolejce na swoje pięć minut. Nie wiem, kiedy to nastąpi, więc od razu chciałabym podziękować Fleur za Bellę, Manguście za troskę i Dollbiemu za dodanie pewnego portretu na Flickr do ulubionych. Kochani jesteście!

A wszystkim Wam życzę smacznego jajka i mokrego dyngusa.