Braciszek Pauli.

Zanim przejdę do tytułowego bohatera dzisiejszego wpisu będzie trochę prywaty, którą śmiało można pominąć 🙂 . Dla tych, co jeszcze pamiętają, że miałam iść z mężem na koncert zespołu Epica, ogłaszam, że byłam i bawiliśmy się świetnie. No, pomijając fakt, że w klubie Eter akustyka pozostawia wiele do życzenia:

Zdjęcie z bloga Pawła.

A dzień później mężowi rozpoczęło się zaostrzenie swojej choroby, które trwa do dzisiaj… I tu koniec prywaty, bo w międzyczasie przybyła do mnie laleczka, którą bardzo chciałam mieć i nie sądziłam, że zdobędę ją w tak krótkim czasie. Szczególnie więc chciałabym podziękować forumowiczce Ploce, która dała mi cynk, że jedna ze sprzedających na Allegro używa owej laleczki, jako rekwizytu do krzesełka. Okazało się, że laleczka może być na sprzedaż i tym sposobem zawitał do mnie słodki i nieco smutnawy braciszek Pauli:

O Paulach pisałam jakiś czas temu o tutaj, po czym okazało się, że to nie taka anonimowa laleczka z Kauflanda, jak mogło by się wydawać i że ma swoją starszą siostrę Kari Michell niczym Shelly Barbie, a z tego wpisu Gabrieli okazało się, że Paula ma także swojego braciszka, na którego właśnie zachorowałam:

Zdjęcie z bloga Gabrieli.

Zdjęcie z bloga Gabrieli.

Chłopczyk ma wmoldowane włoski (czemu większość lalek płci męskiej ma właśnie takie?) i przybył do mnie w swoich oryginalnych bucikach oraz jakichś złotych spodenkach, co do których oryginalności mam wątpliwości. Uszyłam mu więc na szybko dżinsy oraz bluzę, co było nie lada wyzwaniem, bo dawno nie szyłam czegoś tak miniaturowego 🙂 .

Z dwóch przyczyn nadałam mu imię Pawełek. Po pierwsze, bo to spolszczenie imienia Paul, które mógłby nosić z racji na swoje siostrzyczki Paule (a producent nie nadał mu imienia), a po drugie – po moim mężu, bo ma taki sam smutek w oczach… Poza tym ma uroczą, pucołowatą buźkę i wydaje się być poważniejszy od swoich siostrzyczek:

I ma ciut większą głowę, co być może znaczy, że myśli więcej od nich 😉 .