Walentynki bez facetów!

Walentynki od zawsze kojarzą mi się z pralinkami Rafaello oraz pluszowymi poduchami w kształcie serca sprzedawanymi w co drugim sklepie. W końcu św. Walenty to nie tylko patron umysłowo chorych, ale i także zakochanych… Z resztą co za różnica? 😉 Kto zna moje stado, wie, że facetów tam na lekarstwo, bo mi się ci plastikowi wcale nie podobają! Mieszkają jednak u mnie pewne panny, którym to absolutnie nie przeszkadza:

Chelsea, Nolee i Westley to przyjaciółki, które Walentynki spędzają same ze sobą i świetnie się przy tym bawią 🙂 .

Są piękne, całkiem inteligentne i mężczyzn mogły by mieć na pęczki, jednak jest w tym wszystkim pewien szkopuł…

Nolee jest mizoandryczką. Uwielbia „Najsłabsze ogniwo” i pisze licencjat o emancypacji kobiet. Do tej pory nie znalazła tak poddanego mężczyzny, przy którym całe życie mogłaby leżeć i pachnieć. W wolnych chwilach tworzy demotywatory deprymujące męskich szowinistów.

Chelsea nie potrzebuje faceta, bo… woli kobiety. Świetnie dogaduje się z Nolee, jednak nie ma wstrętu do płci przeciwnej. Jest wiecznie samotna, gdyż do tej pory nie znalazła bratniej duszy, która tak, jak ona uwielbia obżerać się Daim i kulturę bizantyjską. W wolnych chwilach ogląda „The L Word”, a zawodowo jest wizażystką, choć sama nie potrafi się dobrze wymalować.

Z kolei Westley to niepoprawna romantyczka. Czyta powieści Jane Austen i uwielbia Bollywood. Czeka na księcia z bajki. Koniecznie musi być przystojny, zamożny, inteligentny, z poczuciem humoru oraz domem z basenem z dala od rodziców. Przewidziała akcję pięćdziesięciu czterech odcinków „Pierwszej miłości” przy czym w pięćdziesiątym piątym pomyliła ze sobą dwie siostry. Nie pracuje.

Czy któraś z nich kiedyś odnajdzie swoją drugą połowę? Czy jest na świecie ktoś zdolny je pokochać i kogo one zdołają pokochać?

Póki co darzą siebie nawzajem prawdziwie siostrzaną miłością 🙂 .

 A ja chciałabym Wam życzyć dużo miłości w każdej postaci każdego dnia!