Mam trzy latka!

A dokładniej trzy i miesiąc :-). Czas tak szybko płynie, że już po raz kolejny przeoczyłam urodziny mojego bloga i gdyby nie to, że właściciele blogów, które powstały w podobnym czasie, co mój, o urodzinach swoich blogów napisali, to pewnie w ogóle bym o rocznicy istnienia mojego bloga nie pamiętała. Dziesiątego października stuknęło mu trzy lata, które dla mnie minęły w mgnieniu oka, a dla mojego zbioru to był długi czas ciągłych zmian. A poniżej moja pierwsza lalka w zbiorze. Zabawne, prawda? Cukierkowa, współczesna Steffi Love. Pomijam oczywiście jakość robionych wtedy przeze mnie zdjęć ;-).

Czy to tak ważne, te urodziny? Niby nie, ale to świetny czas do podsumowań i przypomnienia sobie, jak to było rok czy dwa temu, a jak na samym początku, kiedy każda nowo poznana lalka, to było wielkie ŁAŁ! Pamiętam, jak pierwszy raz zobaczyłam lalki Tonnera czy Fashion Royalty, a nawet kolekcjonerskie Barbie. Nie wyobrażacie sobie, jaka byłam oszołomiona, że takie coś w ogóle istnieje ;-). Lecz po pewnym czasie, po przesycie lalkami playline i do mnie dołączyły podobne egzemplarze. Między innym pozycja numer jeden z mojej listy życzeń czyli Flashdance Barbie:

Oraz Sydney od Roberta Tonnera:

Mój zbiór to jednak mieszanka wszelkiej maści lalek. Lubię próbować nowego, dlatego żadną lalką nie pogardzę, jeśli tylko wpadnie mi w oko :-). A wiele z nich mam dzięki Wam, lalkomaniacy, dlatego chciałabym Wam z całego serca podziękować za zainteresowanie moim blogiem. Jesteście wspaniałymi ludźmi i ogromnie się cieszę, że miałam okazję chociaż kilkoro z Was poznać na żywo. To także kolejny krok w rozwoju tego hobby! Tak, jak i wystawa, w której, dzięki pani Oli z Muzeum Miejskiego w Dąbrowie Górniczej, mamy przyjemność z Dollbbim  i Gosią uczestniczyć:

Muszę jednak wspomnieć także o mojej rodzinie, która aktywnie wspiera mnie w lalkowaniu. Paweł, już teraz mój mąż, a kiedy zaczynałam, jeszcze po prostu chłopak, pierwszy namawiał mnie bym rozwijała swoje hobby, czyli początkowo szycie dla lalek, i pokazała to, co robię, w sieci. Dzięki niemu także zamieszkało u mnie sporo panien. Między innymi pierwsza lalka vintage wygrzebana przez niego w second handzie:

Początkowo jednak nie miałam odwagi ujawnić rodzinie, że zbieram lalki, lecz moje obawy były nieuzasadnione. Kiedyś będąc w domu rodzinnym, zostawiłam w pamięci przeglądarki adresy kilku lalkowych blogów. Tak wpadła na nie moja mama i domyśliła się, że ja też w tym biorę udział. Spodobało jej się i teraz sama lubi przeglądać lalkowe blogi, a także co jakiś czas znajdzie dla mnie jakąś lalkę. Ostatnio dzięki mojej niej zamieszkały u mnie dwie pannice.Tak prezentowały się po kupnie na targu staroci w Krakowie:

To My Scene,Westley z serii Shopping Spree oraz Mariposa od Mattela. Dzięki, mamo! 🙂 Panny przeszły już zabiegi kosmetyczne, dostały nowe ciuszki i teraz wyglądają tak:

I choć różni je dosłownie wszystko…

… wielkość, kolor włosów, kolor ciałka, rodzaj ciałka, seria i tak dalej…

… to Westley i Mariposa od razu się ze sobą zaprzyjaźniły :-).

Mari to delikatna romantyczka o gołębim sercu, zaś Westley to seksowna kobieta, która wie, czego chce. Pomimo tego świetnie się ze sobą dogadują i wiele się od siebie uczą :-).

Jednak jest coś, co te dwie, różne od siebie, kobietki łączy i coś, co obie lubią.

Nie zgadniecie, co :-). Obie są fankami „Gwiezdnych Wojen” :-P.

Dziękuję Wam wszystkim za wsparcie i odwiedzanie mojego bloga! Bez Was na pewno nie przeżyłby trzech lat 🙂