Portret panny Bikin.

Dawno nie pokazywałam na blogu żadnego barbiowego klona, więc dziś swoje pięć minut będzie miała lalka, która mieszka ze mną już od dawna, ale dotąd ani razu w żadnym wpisie nie gościła. Wypatrzyłam ją na serwisie ogłoszeniowym i choć już z niewyraźnego zdjęcia widziałam, że nie jest to produkt Mattel, to spodobała mi się na urocza mordka i burza loczków na głowie:

I o ile ciałko nie ma żadnej sygnatury, to z tyłu główki widnieje taki oto napis:

Laleczkę produkowaną przez Bikin widziałam już na blogu Dollbbiego, ale nie mogłam jej tam znaleźć, więc nie przytoczę tu żadnego zdjęcia Piotrka bez pozwolenia ;-). Pamiętam jednak, że była to jakaś księżniczka i moja panienka od Bikin też chyba nią była – ma na głowie posrebrzany diadem, który ciągle jest przymocowany do włosków przezroczystą gumeczką. Ciuszki już raczej nie należą do niej – sukieneczkę widziałam kiedyś na jakiejś Stefce, a reszta pozostanie zagadką :-). Nie zmienia to faktu, że laleczka ta ma wyjątkowo miły buziak:

Żeby tradycji stało się zadość pokazuję pannę Bikin także pośród klonowych koleżanek – Susy od Creation & Distribution oraz Betty Teen od Tong:

Muszę przyznać, że na tle znanych klonów, mniej znana laleczka od Bikin prezentuje się całkiem całkiem (nie licząc watowatych włosów… ;-)):

A na koniec dosłowne nawiązanie do tytułu wpisu czyli coś, co lubię robić poza lalkowaniem…

Artystów rysowników proszę o nie debatowanie nad wartością artystyczną powyższego rysunku :-P. Jestem samoukiem ;-).