Steffi Love OOAK.

Chyba większość z Was wie, że darzę dużą sympatią laleczki Steffi Love od Simby, które u kolekcjonerów nie cieszą się zbytnią popularnością. Owszem, wszystkie są niemal takie same, nie licząc ciuszków, jakość nie jest powalająca, a w ogóle to kopiują wszystko od Mattela :-D. No, nie da się nie zgodzić z tymi stwierdzeniami, jednak te pyszczki mają w sobie, coś, co mi się podoba. A jeśli nie jest to jedna z tysiąca Stefek z kudłami w odcieniu szarego blondu i ma w sobie coś, co ją wyróżnia spośród innych i co pozwala na jej identyfikację, to wtedy ogarnia mnie dzika satysfakcja z odkrycia jednego z tajników masowej produkcji lalek Steffi Love w Chinach ;-). Właśnie te czynniki sprawiły, że przywędrował do mnie ten oto nieszczęsny kudłacz:

Powyższe zdjęcie zrobiłam telefonem komórkowym zaraz po tym, jak rozpakowałam przesyłkę, jednak uwierzcie – zdjęcie z aukcji było jeszcze bardziej rozmazane, w dodatku z półprofilu, a Stefce tej towarzyszył tragiczny klon barbiowy, który od razu wylądował w koszu. Ale cena była bardzo niska, więc pomyślałam „co mi tam i tak bym te drobne wydała na słodycze” ;-).  W ten oto sposób przybyła do mnie kolejna po tej pannicy: KLIK! Steffi Love Indian Princess (identyfikacja dzięki użytkowniczce Smirky Becca z Flickr KLIK!) po zabiegach u manikiurzystki…

…oraz pedikiurzystki:

Kiedy to zobaczyłam, poczułam się, jakby jeden głos gadał mi do ucha: „To przecież Steffi Love, Steffi Love…”, a drugi: „To kompletny trup, wywłoka z jednym dredem i zeżartymi członkami!” :-D. I wtedy przypomniałam sobie, że jedna niekochana Artsy czeka na wyprowadzkę, ale nikt jej nie chce… Stefka została więc dokładnie wyczesana, wrzątek i para, jak wiadomo, działają cuda, na łeb dostała papiloty i w domowym zaciszu czekała na przeszczep:

Nie ma się czego obawiać, nie zrobiłam z Indianki faceta, to taki mój blogowy sucharek :-P. Steffi, co prawda, repaintu się nie doczekała, ale dostała gęste loczki, ciałko Fashionistas Artsy oraz ubranko Barbie Loves Paul Frank. Zapraszam więc do obejrzenia nowego wcielenia Steffi Love:

Główka i ciałko odcieniem pasują niemal idealnie, no może buźka jest ciut ciemniejsza, ale nie rzuca się to aż tak w oczy :-).

Jedynym problemem było troszkę luźnawe mocowanie główki na szyjce, które umocniłam kartonową wkładką. Główka nadal lubi się troszkę za bardzo „wcisnąć”, ale już jest o wiele lepiej. I jak Wam się podoba taka hybryda? Bo ja ją bardzo polubiłam, pomimo, że bardzo odbiega od wizerunku wszystkich moich Stefek, a sama kiedyś uważałam, że takie podmiany to świętokradztwo :-P.

A tu już ze swoją znajomą ze szkoły, która ma „rodzime” ciałko:

Mam nadzieję, że ten wpis zadziała na niektórych, jako mała zachęta do polubienia Steffi Love, nawet, jeśli drogą do polubienia jest dziewiędziesięcioprocentowa zmiana jej wyglądu :-P.