Barbie i Hot Wheels w McDonald’s.

Co takiego jest w tych małych, koślawych figurkach, że dzieci chcą je mieć? Nie dość, że to miniaturki tylko zbliżone wizualnie do oryginału, to jeszcze zazwyczaj marnej jakości… A jednak zabierając dziecko do tego fast-foodu, pierwsza jego reakcja (dziecka oczywiście 😉 ), to pęd ku magicznemu okienku, w którym dumnie stoją zabawki z zestawu Happy Meal.

(grafika ze strony /www.legaljuice.com/ )

Przypadkiem i do mnie trafiły dwie laleczki z aktualnej serii zabawek Happy Meal, a że mam do nich sentyment z dzieciństwa, to postanowiłam je tu opisać. I mimo emocjonalnego podejścia do mcdonaldowych zabaweczek z moich wspomnień, nie oszczędzę tu lekkiej krytyki ;-). Moją pierwszą Barbie z McDonald’s była ta oto figurka, której zdjęcie znalazłam na blogu http://dollmaniakz.blogspot.com:

O dziwo wcale jej nie kupiłam w McDonald’s. Wtedy jeszcze moi rodzice nie mogli sobie pozwolić na wypady do „amerykańskiego” baru… Ubłagałam ją u mojej zamożniejszej kuzynki, która z Barbie była już za pan brat, jednak dziś nie wiem, gdzie ta „rollerka” się znajduje. Pewnie poszła gdzieś w ludzi :-).

Nie odpływając za daleko od tematu, przedstawiam Wam aktualną ofertę zabawek z Happy Meal:

(grafika ze strony http://www.moresay.com)

Do mnie trafiły dwie laleczki wzorowane na tych pannicach:

– Barbie I can be… Pet vet wersja African-American – pani weterynarz

(grafika ze strony http://www.lannoka.com.br)

– oraz Barbie I can be… Prima ballerina

(grafika ze strony http://www.http://mat.imageg.net)

Pozostałe laleczki to TV News Anchor oraz Nurse czyli reporterka i pielęgniarka.

A tak prezentuje się karteczka z „instrukcją” dołączana do zabawek:

Jak widać, u nas póki co dostępne są tylko dwie laleczki. Pozostałe zabawki to akcesoria do nich – coś w rodzaju małych scenografii. Teraz przejdę do laleczek.

Na nieszczęście barbietki z McDonald’s nigdy nie był zbyt urodziwe. Pomysłodawcom tych zabaweczek widocznie nie udawało się nawiązać kontaktu z Mattelem w sprawie produkcji tych zabawek, bo są one w większości przypadków produkowane w jakichś azjatyckich fabrykach raczej nie mających wiele wspólnego z rodowitym producentem Barbie… I do tego jeszcze ta śruba na plecach… ;-).

Wreszcie figurki z przodu. Każda z nich dostała po komplecie tekturowych akcesoriów, niczym za dawnych, dobrych, mattelowskich czasów:

Artykulacja sięga dna, ale czegóż oczekiwać od tych karzełków? Można kręcić głową i rękami do przodu i do tyłu ;-). Plusem są rootowane włoski, a minusem… Sami popatrzcie na te urodziwe ( 😉 ) buźki:

Według mnie wyglądają przerażająco, ale moje wspomnienia wyidealizowały ich poprzedniczki, które wydawały się pięknościami. Tymczasem Barbie z McDonald’s nigdy nie były piękne ;-). Ale, jako dziecko z niezbyt zamożnej rodziny, była to dla mnie właśnie TA Barbie i nawet taka mnie cieszyła.

A tak się prezentuje baletnica w porównaniu do lalki „normalnej” wielkości:

 I tak sobie myślę patrząc na nie…

… że już lepiej dołożyć te kilkanaście złotych i kupić dziecku „prawdziwą” Barbie :-).