C.J.

W końcu zawitała do nas wiosenka, a jeśli wiosenka, to słońce, a jeśli słońce, to znów chce się robić zdjęcia lalkom… :-).

Na Dzień Kobiet zawitał w moim lalkowym stadku dość nietypowy gość, a mianowicie lalek. I to lalek niestandardowych rozmiarów, jak na mój zbiór:

C.J. to chłopaczek o artykulacji, jak fashionista, za to od typowych barbiopodobnych duuużo większy:

Lalek ten jest produkowany przez MGA i jest jedynym kolegą tych panienek (to chyba nie wszystkie, ale wrzucam zdjęcie poglądowe 🙂 ):

Laleczki te są według mnie prześliczne i wykonane z dużą dbałością o detale. Tak też jest z C.J.’em, który od kiedy go zobaczyłam skradł moje serce na tyle, że niemalże zapałałam do niego matczyną troskliwością :-P.

Dodatkowo sentymentalnej wartości dodał mu fakt, że jest troszkę podobny do chłopca – androida z mojego ukochanego filmu „A.I. Sztuczna inteligencja” Spielberga – wzruszającego dramatu science-fiction (kto nie widział, polecam!):

A pomijając wywody sentymentalne, to C.J. potrafi naprawdę pięknie pozować. Jest masywny i dosyć ciężki, jak na taką lalkę, przez co potrafi sam ustać w różnych pozach:

C.J. ma ruchome kostki, kolana, nadgarstki, łokcie, a nawet klatkę piersiową. Do tego ma przyjemną buźkę i śliczne szklane oczęta, które wyglądają, jak prawdziwe :-).

Zwróćcie uwagę na te realistyczne tęczówki:

Jego widok siedzącego gdzieś w pobliżu mnie jest taki pocieszny, że odkąd u mnie zamieszkał, codziennie siaduje gdzie indziej ;-).

Póki co, chłopaczek ten nie ma koleżanki „w swoim typie” (chociaż, jeśli taką znajdę w okazyjnej cenie, to mu na pewno kupię :-)), więc znalazł sobie innego przyjaciela:

A tu moje stadko „ponadwymiarowych” lalek:

Daj Boże, żeby się zbyt szybko nie rozrosło! 😛

PS. Wczoraj buszując po ciuchlandach, znalazłam takiego oto klonika. Może ktoś wie, kim on jest? Ma zginane nogi, rootowane rzęsy, a na pleckach napis… HONG KONG ;-).

Nie licząc kilku ubytków we włosach, laleczka ta jest w dobrym stanie. Muszę jej tylko zrobić gruntowne spa :-).