Lil Miss – superstar w wersji mini :-)

Ponieważ świąteczne, a teraz i już majowe lenistwo wywołało u mnie wielgachny zastój, jeśli chodzi o lale, dziś będzie długaśny wpis z wieloma zdjęciami o pewnej pannicy wygrzebanej z lumpeksu przez mojego Miśka. I z pewnością by jej nie kupił, gdybym go nie nauczyła, żeby szukał na ciałkach i główkach jakiejkolwiek sygnaturki 😉

Lalunia przed spa wyglądała, jak nieboskie stworzenie: na głowie grube dredy, jedna z rączek chyba miała zostać pozbawiona paluszków, ciuszki na pewno nie kupne, a w całości był to mały, lecz słodki brudasek 🙂 I tylko małe gwiazdki w oczkach, które przywiodły mojemu Miśkowi na myśl facemold „superstar”, sprawił, że Misiek sprawdził sygnaturki na plecach i bez zastanawiania się przytargał mi ją do domu:

 Bobasek wymagał gruntownego spa – rozczesywanie tych skołtunionych włosków kosztowało mnie kilka złamanych zębów u grzebienia, ale zakochałam się w tej słodkiej mordce 😉

 

I jeszcze kilka łazienkowych zdjęć, bo Paweł uznał, że malutka wygląda, jak prawdziwe bobo:

 

Kiedy mała spokojnie suszyła się na kaloryferze, ja przekopywałam internet w poszukiwaniu jej śladów. W końcu okazało się, że to najprawdopodobniej lala „Lil Miss” produkowana przez Mattela w latach 80 i 90. Były sprzedawane z przeróżnymi akcesoriami służącymi do zmieniania ich wyglądu. I tak powstały m.in. pierwsza „Lil Miss Makeup” czy „Lil Miss Magic Jewels”.

Pożyczyłam dwa zdjęcia ze strony http://www.dollinfo.com. Jedno kilku Lil Miss, a drugie Lil Miss Magic Jewels z pudełkiem:

Wcześniej napisałam, że to „najprawdopodobniej” Lil Miss, bo nie jestem tego do końca pewna – moja lala ma dziurkę w ustach, pewnie na buteleczkę i otworek do siusiania ;-), co mi nie bardzo do Lil Miss pasuje, tym bardziej, że żadnego zdjęcia z taką lalą nie znalazłam. Jeśli coś o nich wiecie, to byłabym wdzięczna za wskazówkę.

Lala przybyła do mnie na kilka dni przed świętami i długo czekała na jakiś nowy ciuszek – nie miałam ani weny, ani materiału, aby coś uszyć. Nieświadomie z pomocą przyszła mi moja mama i siostra, które robiły w szafkach porządki i wyrzucały co nie co, w tym śliczny materiał, z którego powstała dworsko – bobaskowa kreacja. Ale po kolei 🙂

Długi czas bez lalek i szycia sprawił, że musiałam się krawiecko wyżyć, więc nie zakończyłam tylko na sukni. Lil dostała ode mnie oprócz niej komplet bielizny…

 

…oraz pierwsze w moim życiu uszyte własnoręcznie (ze starego portfela 😛 ) buciczki! 😀 Poszłam na łatwiznę, bo wybrałam lalę dużo większą od Barbie, ale co tam 😉

 Najwięcej czasu zajęła mi jednak suknia. I teraz możecie obejrzeć lalunię „PO” w pełnej krasie 😉

 

Lil zaraz znalazła sobie najlepszego przyjaciela, który bądź co bądź, został odnaleziony brudny i zaniedbany także przez Pawła w jakichś krzakach niedaleko bazaru…

  

A jak tak patrzę na tę lalę z misiem, to przypomina mi się pewien cytat Antoine’a de Saint-Exupéry’ego:

„Tylko dzieci potrafią zatknąć kij w piasku, uznać, że jest królową i obdarzyć go Miłością” 🙂